Boski Karl

W nie mniej boskiej interpretacji Moniki.
W czasie jak ona rozkładała swoje charakteryzatorskie klamoty, znaleźliśmy z Łukaszem nowe, czyste, nie jechane szkolne paruki. Ciąg dalszy był do przewidzenia i nic nie poradzę, że wychodze na zdjęciach jak ryjówka.

A ponieważ nasza Królowa umie wyglądać jak ktokolwiek, spodziewajcie się w najbliższym czasie rozwinięcia tematu Davida Bowie. Oraz prawdopodobnie Lady Gagi.

Bateria niezbędnych artefaktów została rozstawiona, Łukasz ugryzł mnie w głowę i transformacja się rozpoczęła.

Niestety posiwiacz nie dał rady (podobnie jak biała supra do spółki z aquą) więc zostałam zapakowana w perukę, której nie powstydziłby się Mozart.

Ani Dolly Parton gdybym tylko miała większe wiadomo-co.

Efekt po zaczesaniu wszystkiego do tyłu był powalający, a moja głowa urosła o jakieś 50%.

A teraz przed państwem hybryda Mozarta i Beethovena, z lekką domieszką gołębia, w stroju Karla Lagerfelda. I to w ruchu! :D

A ponieważ nie jestem Karlem Lagerfeldem, po rozpięciu kołnierzyka nie odpadła mi głowa ;)

Bardzo dziękuję Monice za tak niezwykłe przeżycie i moje przeżycie mimo, że zabierałam jej pędzle ;)

Przerywamy program...

... by pochwalić się zjawiskowym dziełem z pracowni rysunku, nad którym wszyscy zawiśliśmy w kontemplacji.

Jak się widziało modela, to przestaje to być takie śmieszne.

Czarna środa

A może to był czwartek... W każdym razie życie przytłacza, sztalugi atakują, a kanapa wzywa.
8 rano nie jest stworzona dla studentów...

Gościnnie wystąpiły: Misztalowa-lowa i Ryba.

Zaległe halloween

Powinno być z dużej litery, ale nie bądźmy zbyt poważni. Polewanie się sztuczną krwią powoduje za dużo chichotów na takie nadymanie się.

Zaczniemy od mojego klauna, bo ma najmniej zdjęć, a poza tym to głównie ja tu coś skrobię wiec należy mi się pierwsze miejsce. I, zdaniem części roku, była to jedna z bardziej obrzydliwych prac tego sezonu, dziękuję bardzo w imieniu swoim i Cezarego eSz., który nad wyraz wczuł się w rolę. Nawet rechotał jakby go mama urodziła w najwyższej wieży zamku w czasie burzy, przy akompaniamencie jakiegoś wielce rockowego kawałka z organami w tle. Hicior ;)

Zaczęliśmy od małego obciachu kucysiowego i dwóch minut nienawiści do fotoreporterów. Nie było innego wyjścia, przykro mi (wcale nie).

Potem do akcji wkroczył Pan Łysa Rajstopa, nieco ogłuszając mi modela, co w połączeniu z fryzurą, którą trzeba obchodzić dookoła powodowało radosne uniki przy każdym "co?".

Potem nastąpiła dość gwałtowna scena z udziałem dużej ilości krwi i mięsa, po której odbyło się bardzo integrujące smarowanie ciastem drożdżowym (bardzo, bardzo integrujące, praktycznie jesteśmy już rodziną).

Z tyłu wyglądało to tak:

 a w wersji nieco bardziej profeszynal:

 

Na równoległym planie, przy bezpośrednim zaangażowaniu Łukasza, swoją pracę tworzyła Ola. Dokładniejszą relację z przygotowań znajdziedzie na jej blogu.

Już sam projekt wyglądał obiecująco

Potem robiło się już coraz lepiej :D

Gwiazda rocka i miseczka krwi ;)

A teraz wrażliwi zakrywają oczy i pytają czy już:

Już ;)

Na deser (dość obfity) mamy totalnie wyjechaną pracę Łukasza, który skosił konkurencję ilością pracy i lateksu jaką w nią włożył ;)

Wszyscy angażowali się w realizację.

A Suvi wspierała jak mogła ;)

Mały backstage sesji:

I dzieło właściwe, ze udziałem gości specjalnych i w pięknych okolicznościach plenerowych naszej najbliższej okolicy. Zdolności aktorskie osób towarzyszących pozostawmy bez komentarza... ;)

A jeśli jeszcze nie macie dość, to zapraszam na małe obnażanko i wstydliwe szczególiki.

Szczęśliwie dotrwaliśmy do końca Posta z Oficjalnie Największą Liczbą Zdjęć Evah więc ocućcie nieprzytomnych i pamiętajcie

Peace! (wbrew pozorom)